Önceleri ne zaman otelde kalsam porno izlerdim; önümüzdeki hafta yine yalnız başıma otelde kalacağım.
Tatil mekanlarında gün boyu plajlarda dolaşıp kendime yakıştıramadığım işler yapardım; yakında tatile gidiyorum.
Ne zaman bana çekici görünen bir kadınla tanışsam, onunla bir ilişki başlatmak için fırsat kollamaktan kendimi alamazdım. Ofise yeni gelen kadına hayranlık besledim.
Ailem tatile gittiğinde, evde yalnız kaldığımda bunu sıklıkla porno izleme fırsata olarak algılardım. Bayram tatili yaklaşıyor.
Geçmişte kendimize zarar verici davranışlar içerisinde bulunduğumuz şartları ilerideki günlerde tekrar tecrübe edeceğimiz netleştiğinde iki aşırılıktan kaçınıyoruz:
Eyvah, mahvoldum. Kesin yine yaparım. (kaygı, korku, panik ....)
veya
Peh, her şey eskide kaldı. Artık rahatlıkla dürtülerimi frenleyebiliyorum. (rahatlık, gevşeme)
Ömür boyu öğrenciyiz demiştik. Kendimizi ne kadar geliştirmiş olsak da mükemmel değiliz.
Dürtülerimizi yönetmekte hayli başarılı olduğumuz farz etsek dahi, kör bir iyimserlikle kendimizden emin olmanın üzerimizde ciddi baskı oluşturabilme yeteneği bulunması, fazla iddialı bir ruh haline bürünmekten kaçınmamızı, bu manada tevazuumuzu sürdürmeyi zorunlu kılıyor.
Sürekli ilerleme peşindeyiz ve kendimizi geliştirebilmemiz adına tam da ihtiyacımız olan fırsatlar karşımıza çıkıp duruyor. Farz edelim ki acemiyiz, farz edelim ki öğrenmeye muhtacız.
Zihinsel yazılımda geçmişte benzeri durumları nasıl algıladığımız, hangi duygulara ne şiddette maruz kaldığımız ve hangi aksiyonları aldığımız kayıtlı olduğundan benzer koşullar oluştuğunda dürtülerin kendilerini yeniden hatırlatmaları sürpriz olmayacaktır.
Anlayacağınız, evde yalnız kaldığımızda hafta sonları geçmişte hep aynı şeyi yapıp durduysak, önümüzdeki hafta sonunu da evde tek başımıza geçirdiğimizde, benzeri davranış şablonlarını tetikleyen dürtülerle karşılaşacak olmamız sürpriz değil. Aslına bakarsanız bu da bizim için kendimizi geliştirmemiz adına eşsiz bir fırsat sunuyor.
Ortaya çıkmaları durumunda nasıl davranacağım konusunda aksiyon planımı yapıyorum.
Dürtü nasıl ortaya çıkarsa ne yapıyorum?
Nasıl tepki koyuyorum?
Adım adım nasıl davranıyorum?
Duygularımı tamamen yapamasam da, büyük oranda nasıl dışarıda bırakıyorum?
Nasıl bir karar veriyorum?
Kararımın olumlu sonuçlarıyla nasıl bağ kuruyorum?
Zaman su gibi akıp gidiyor ve ben uzun süredir p izleme dürtümü kolaylıkla kontrol edebiliyorum.
Zaten çok da nadir geliyorlar. Geldiklerinde de eskisi gibi güçlü değiller.
Bu hafta üç uzun gün ve gece geçireceğim evde tek başıma olduğum halde.
Nice zaman boyunca evde kimse olmadığında hemen her seferinde aynı şeyi yaptım.
Bu yüzden öğrenme motivasyonu yüksek bir birey olarak evde tek kalacak olmamı bir fırsata çevireceğim. Pek temkinliyim.
Nasıl davranmam gerektiğini netleştiriyorum.
İşte aksiyon planım:
Evde tek kaldığımda hiç ummadığım bir an p izleme dürtüsü gelirse;
Panik olmuyorum, heyecanlanmıyorum, korkmuyorum.
Bu son derece anlaşılır zira yıllarca benzer bir davranışı tekrarlayıp durdum.
Bir takım yoğun duygulara maruz kalacağımı biliyorum ama bununla başa çıkabilirim.
Alarm cümlemi söylüyorum.
Seçeneklerimi belirliyor ve kararımı veriyorum.
Verdiğim kararın harika sonuçlarını hatırlıyorum.
Uzun zamandır yaşadığım çok daha özgür hayatı hatırlıyorum.
Çözülmeyen duygular ağzımda kötü bir tat bırakırsa önemsemiyorum.
Evde yalnız kalacağım süre boyunca artçı depremler gibi dürtülerin bir süre daha yoklayabileceğini biliyorum.
Aksiyon planımla yetinmiyorum. İşin ucunun nerelere varabileceği belli olmaz.
Risk altında olabileceğim hafta sonuna hazırlık olarak canlandırma tekniğiyle dürtü anına kendimi hazırlıyorum. O an yaşayabileceğim duyguları zihnimde tekrar tekrar canlandırmaya çalışıyorum.
Evde yalnızım.
Kendimi son derece iyi, rahat ve özgür hissediyorum.
Lakin açıklayamadığım biçimde birdenbire zihnimde eski günlerime ait anılar canlanıyor.
Zevk dolu, heyecan dolu anlarım.
İstersem şimdi tekrar yaşayabilirim, tam da doğru zaman.
Bir daha kim bilir ne zaman bu şansı yakalayabilirim.
Duygularım kararlarıma müdahil olabilmek için zihnimde fır dönüyor
Tam o esnada gözlerimin önüne benzeri manzaralar geliyor, zihnimden atamıyorum.
Giderek daha da heyecanlanıyorum.
Fena halde korkmaya başlıyorum, acaba demeye başlıyorum.
Bir tarafım daha cüretkar oluyor, neden olmasın diyor.
Sanki üzerime karabasan çökmeye başlıyor.
Gücümün büyük ölçüde kaybolduğunu, duygularımdan sıyrılamadığımı hissediyorum.
Bir dakika, bu sadece bir dürtü, kısa süreli bir duygusal yoğunluk.
Bu benim beklediğim şey, bu anı yaşayabileceğimi tahmin ediyordum.
Bu benim için kılık değiştirmiş bir fırsat, zihnimi şartlandırmak için tam de ihtiyacım olan şey.
Yaşayabileceğim en kötü şey duygularımın beni bir süre sıkması, bundan korkacak değilim.
Eğer porno izlersem birkaç saat abartılı, sahte bir keyif alacağım.
Sanki sıradan gündelik hayatımda bir ayda alabileceğim zevki konsantre biçimde saatlere sığdırıp sonra o bir boyunca keyifsiz, tatsız tuzsuz günler geçirir gibi olacağım.
Baş ağrımı durdurmak için başıma çekiçle vurmak gibi olacak, p izleyerek can sıkıntımı geçirmeye çabalamam.
Duygularım bırakın peşimi, size değer vermeyi bırakalı çok oldu. Artık sizin dilinizden pek iyi anlıyorum.
Zaten porno izlemekten kaçınarak asla bir mahrumiyet yaşıyor değilim.
Onun varlığı hayatıma eşlik etmediğinde çok daha özgür ve özgüvenli olabildiğimi yeterince tecrübe ettim.
Commenti