— Senin kaçıncı günün kanka?
— Ben 22. günümdeyim, daha önce tam 60. günde dağılmıştım.
— Ben en fazla 17...
— Dostlar, 35. günden selamlar!
— Rekor bende, tam bir yıl. Ama ikinci yıl, daha haftasında dibe vurdum.
Pornografi bağımlılığıyla savaşırken yaptığımız stratejik hatalardan...
Ancak sembolik bir anlamı bulunabilecek "ritüelden uzak durulabilen gün sayısını", sadece zamanın akıp gitmesini, başarının yegane ölçütü saymak.
Bağımlığımızla mücadelede artık rafa kaldırılması gereken zararlı bir mit adeta.
İstenmeyen alışkanlığımızı durdurabilme mücadelesi süregiden savaşın sadece bir cephesidir. Buna karşın, üzerinden aylar, yıllar geçtiği halde onunla aramızı ayıran sadece bir pamuk ipliğinden ibaret olabilir.
Pornografi izleme arzusu baş gösterdiğinde bununla nasıl zorlanmadan başa çıkabileceğimiz konusunda hiç bir fikrimiz yoktur.
Dürtülerden, tetikleyici unsurlardan korkmamayı, aksine bunları davranışımızla aramızdaki mesafeyi açmak yolunda bir fırsat olarak görebileceğimizi anlayamamışızdır.
Ne duygularımızın farkına varabilmeyi öğrenmişizdir, ne dürtülerin ortaya çıkardığı duygu yoğunluğunu izole edebilmeyi ne de onları sağlık yöntemlerle yönetebilmeyi.
Bağımlılığı kişiliğimizden ayıramamış, davranışını durdurmanın meydana getirdiği boşluğu yok edebilmek bir yana, farkına dahi varamamışızdır.
Asıl önemlisi, bağımlılığımızı kalıcı şekilde bertaraf etmek ve sağlıklı bir yaşama ulaşmak uğruna ihtiyaç duyacağımız motivasyon havuzunu dolduramamış, değerlerimizi netleştirememiş, işimize yarar bir kimlik oluşturamamışızdır.
İşte bu koşullar altında sonu gelmez arzularımızı daha kaç gün "çelik irademizle" baskılayabileceğimiz sadece tesadüflere bağlıdır ve akıbetimiz her şart altında hüsran üzerine hüsrandır.
